-
1 odgryźć się
сов. разг.1) ( odciąć się) огрызну́ться2) ( przyjść do siebie) опра́виться, встать (подня́ться) на́ ноги -
2 odgryźć\ się
сов. разг. 1. (odciąć się) огрызнуться;2. (przyjść do siebie) оправиться, встать (подняться) на ноги -
3 odgryźć się
[одгрижьчь шіĕ]v.dk -
4 odciąć się
-
5 odciąć\ się
сов. 1. изолироваться; отмежеваться;2. отрезать; огрызнуться; ktoś umie (potrafi) się \odciąć\ się у кого-л. острый язык, кто-л. за словом в карман не (по)лёзет+1. odgrodzić się, odseparować się, odizolować się 2. odgryźć się
-
6 odgryzać
impf ⇒ odgryźć* * ** * *ipf.odgryźć pf. - zę -ziesz -zł -źli bite off.ipf.odgryźć się pf.1. ( o zwierzętach) bite l. snap back.2. pot. (= kontratakować) snap back, strike back; ( w rozmowie) retort.3. pot. (= powetować sobie) come back into one's own.4. pot. (= wyzdrowieć) get well.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odgryzać
-
7 odgry|źć
pf — odgry|zać impf (odgryzę, odgryziesz, odgryzł, odgryzła, odgryźli, odgryzły — odgryzam) Ⅰ vt to bite [sth] off, to bite off- odgryźć kęs chleba to bite off a hunk of breadⅡ odgryźć się — odgryzać się pot. (odpowiedzieć) to strike back, to snap back (komuś at sb)- często z niego drwili, bo nie umiał się odgryźć he was often jeered at because he couldn’t strike backThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odgry|źć
-
8 odpalić
глаг.• зажечь* * *odpal|ić\odpalićony сов. 1. прикурить;2. (wystrzelić) выстрелить, произвести выстрел; выпустить (торпеду etc.); произвести (за)пуск (ракеты);nie \odpalić (o silniku rakietowym itp.) отказать, не сработать;
3. разг. отрезать; огрызнуться;4. kogo разг. (dać kosza) отказать кому (сватающемуся), отшить кого; 5. разг. (dać) отвалить, откинуть, дать+1. przypalić 3. odgryźć się 4. odwalić 5. odpylić
* * *odpalony сов.1) прикури́ть2) ( wystrzelić) вы́стрелить, произвести́ вы́стрел; вы́пустить (торпеду и т. п.); произвести́ (за́)пуск ( ракеты)nie odpalić — (o silniku rakietowym itp.) отказа́ть, не срабо́тать
3) разг. отре́зать; огрызну́ться5) разг. ( dać) отвали́ть, отки́нуть, датьSyn: -
9 відгризнутися
widhryznutysjaдієсл. -
10 одгризтися
odhryztysjaдієсл. -
11 кусаться
глаг.• gryźć• kąsać• nagryzać• odgryźć• pogryźć• pokąsać• ugryźć• ukąsić• zagryźć* * *gryźć, gryźć się, kąsać, kąsać się -
12 odgryzać
odgryzać się schlagfertig antworten
См. также в других словарях:
odgryzać się – odgryźć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gryźć, broniąc się przed atakiem (o zwierzętach) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kundel jak mógł odgryzał się wilczurowi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odgryźć — dk XI, odgryźćgryzę, odgryźćgryziesz, odgryźćgryź, odgryźćgryzł, odgryźćgryzła, odgryźćgryźli, odgryźćgryziony, odgryźćgryzłszy odgryzać ndk I, odgryźćam, odgryźćasz, odgryźćają, odgryźćaj, odgryźćał, odgryźćany «odciąć coś zębami; gryząc… … Słownik języka polskiego
kąśliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. kąśliwy w zn. 1.: Komary kąśliwie atakowały przechodzących; w zn. 2.: Wyrażać się o kimś kąśliwie. Odgryźć się komuś kąśliwie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
